نویسنده:درّه دادجو
انتشارات:زربافت اصل
مقولهی "موسیقی شعر" از جدیدترین مباحث در مبانی جمالشناسی شعر فارسی به شمار میآید. این مقوله نگاهی تازه و بدیع است به شعر که عرصهی نامحدودی در حوزهی ساخت، صورت، محتوا، آواشناسی و وزن و ردیف و قافیه را به شیوهی انتقادی بررسی میکند. نگارنده در کتاب حاضر نخست کلیاتی را در خصوص شعر و موسیقی در ایران بازگو کرده و سپس به شعر و موسیقی در عصر حافظ با نگاهی بر غزلیات وی میپردازد. همچنین نقش ادبی در زبان حافظ، سبک، نوع موسیقی، قافیهها، و ردیفها را در غزلهای حافظ بررسی میکند. وی در ادامه به اهمیت تفعیلهها در موسیقی شعر اشاره کرده و انواع صداها، آواها، انعکاس صوت، ترکیبسازی، تکرار و توازن را معرفی میکند. نگارنده در بخشهای بعدی نقش اولین واژهی غزل در موسیقی شعر، تناقضات و موسیقی درونی، تصویرگری، برجستهسازی، کسرهی اضافه و ضمایر متصل و مکث و سکوت را در اشعار بررسی میکند. وی در هریک از این موارد نمونههایی از غزلیات حافظ را بیان میکند.