ساز قانون شامل جعبه ای چوبی به شکل ذوزنقه است تعداد زیادی سیم نایلونی و فلزی به دو سوی جعبه وصل میشوند و در مسیر خود از روی خرک چوبی که بر قطعه کوچکی از پوست حیوان تکیه دارد، عبور می کنند. سیمها از رودهٔ گوسفند یا نوعی نایلون ساخته شده، که به دور گوشیهایی که وضع ستونی دارند، پیچیده می شوند. وسیلهٔ نواختن ساز قانون، مضرابی است که توسط انگشتانه به انگشت سبابه می کنند. هر لرزش سیم به خرک منتقل میشود و در نتیجه پوست به لرزه در می آید.بر روی صفحه ساز قانون، سوراخ های بزرگی به نام گل وجود دارد که در کیفیت صدای قانون نقش زیادی دارند با دو انگشت سبابه و به کمک دو مضراب بین حلقه ای که به انگشتان وصل است نواخته می شود. از این جهت از قانون ۷۲ سیمی، تنها میتواند ۲۴ صوت بدست آورد. ساز قانون مصری ۷۸ سیمی و ۲۶ صوتی است که هر کدام به وسیله ۳ سیم کوک می شوند. این ساز از دیر باز در موسیقی ایران حضور داشته و توانایی بیان گوشه های موسیقی ایرانی را دارد. ساز قانون از تبار ساز سیتار هندی (cythare) است ولی در سده های میانی با نامهای canon و miocanon به کشورهای اروپایی برده شد.سطح فوقانی ساز قانون از پوششی چوبی تشکیل شده، به شکل ذوزنقه است که سمت راست نوازنده، قسمتی کم و بیش باریک آزاد است که به پنج خانهٔ چهار گوش (طی ارتفاع ساز) تقسیم شده، روی آن پوست می کشند. ضلع سمت راست (به طول تقریبی ۴۰ سانتی متر) قائم به هر دو مبلغ موازی پیش گفته است و ضلع سمت چپ اضلاع موازی را بطور مورب قطع می کند.