دَف، یکی از سازهای کوبهای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقهای چوبی است که پوست نازکی بر آن کشیدهاند و با ضربههای انگشت مینوازند. این ساز از سازهای ضربی ایرانی شبیه به دایره ولی بزرگتر از آن و با صدای بمتر است.
رای بسیاری از نوازندگان دف سبک بودن ساز از اهمیت زیادی برخوردار است. درهرحال نوازنده باید توجه داشته باشد که قرار است روزانه مدت زیادی وزن ساز را روی دست خود نگه دارد و استفاده از سازهای سنگین در تمرینهای درازمدت ممکن است خستهکننده و عذابآور باشد. به همین دلیل یکی از اهداف سازندگان دف دوده همیشه تولید و ساخت سازی با وزن پایینتر بوده است و در این رابطه تلاش کردهاند.