باخ بتهوون و باقی برو بچه ها(تاریخ موسیقی آن گونه که باید آموخته شود)

نویسنده:دیوید دبلیو باربر
مترجم:پیام روشن
انتشارات:ماهور

زمان آن رسیده بود که کاری که آقایان سِلار و ییتمن برای تاریخ انگلستان انجام داده بودند برای تاریخ موسیقی انجام شود. افرادی که آن‌قدر فرهیخته هستند که با ۱۰۶۶ و همه‌ی آنچه گذشت آشنا باشند، به یاد می‌آورند که رومی‌ها به دلیل آموزش‌های کلاسیک خود در روزگار کهن قوم برتر بودند. انگلستانِ آنگلوـ ساکسون شاهانی با نام‌هایی مانند فیلثفروث و بِروثِلبِرِث داشته است. ویلیام و مری افرادی همیشه به‌هم‌چسبیده بودند و غیره. همه‌ی آنچه رخ داده بود آنجا بود. بدون بهره جستن از یک همکار، دیوید دبلیو باربِر، به دنیایی بزرگ‌تر از انگلستان پرداخته است و کاری انجام داده که بامزه‌تر از آن اثرِ گمراه‌کننده‌ی کلاسیک درباره‌ی حقایق تاریخی است. او کار را انجام داده است و دیگر لازم نیست کسی نگران پرداختن به این مهم باشد.نکته‌ای که در اینجا مایلم به آن اشاره کنم ــ پیش از آنکه به ملاقات «ب» و «ب» بروید (بدون اینکه چیزی بگویم درباره‌ی آن ب. که نامش یوهانس بود و دیگری می‌تواند بنجامین یا بِلا باشد) ــ این است که همه‌ی آنچه شما به آنها خواهید خندید حقایق تاریخی هستند. حتا یک نتِ خارج نیز در این ضبط تاریخی موجز وجود ندارد. اگر باربِر می‌گوید ریشارد واگنر در ۱۸۱۳ متولد شد می‌توانید اطمینان داشته باشید که چنین بوده است. می‌توانید در فرهنگ بیست جلدی موسیقی و موسیقی‌دانان گرووْ موضوع را جست‌وجو کنید اما تلاش شما، حتا اگر هزینه‌ای را که کرده‌اید در نظر نگیریم، شما را به تاریخ دقیق‌تری نخواهد رساند.»