نویسنده:هوشنگ جاوید
انتشارات:سوره مهر
لالایی،نخستین پیمان آهنگین و شاعرانهای است که میان مادر و کودک بسته میشود. رشتهای است، نامریی که از لبهای مادر تا گوشهای کودک میپوید و تاثیر جادویی آن خواب ژرف و آرامی است که کودک را فرا میگیرد. رشتهای که حامل آرمانها و آرزوهای صادقانه و بیوسواس مادر است و تکانهای دمادم گاهواره بر آن رنگی از توازن و تکرار میزند و این آرزوها آنچنان بیتشویش و ساده بیان میشوند که ذهن شنونده در اینکه آنها آرزو هستند یا واقعیت، بی تصمیم و سرگردان میماند. انگار که مادر با تمامی قلبش میخواهد که بشود و میشود. به هر حال هر آنچه که باشد لالاییها قسمتی از موسیقی پربار سرزمینمان را تشکیل میدهد که زنان این سرزمین به وجود آورنده و بنیانگذار آن بودهاند و میتوان این موسیقی آواها را به جرات «موسیقی زنان» نام نهاد. هوشنگ جاوید در کتاب آواهای روحنواز به سراغ این لالاییها رفته و لالایی متعلق به اقوام مختلف ایران به همراه راهنمای آوانگاری را شرح داده است.