نویسنده:مصطفی کمال پور تراب
انتشارات:سرود
انسان متفکر طی سالیان دراز برای حل مسائل خود دست به ابتکارات فراوانی زده است. یکی از این ابتکارات در هنر سازسازی، تغییراتی بود که تدریجا درساز زیتر (Zither)، پس از گذراندن مراحل پنجگانه آن حاصل شد و سپس به زالتری (Psaltery) و دال سیم (Duleimer) یا سنتور امروزی ایران و کلاوی کرد (Clavichord) و هارپ سیکرد (Harpsiehord) و ویرجینال و اپی نت (Epinette) تبدیل شد، تا این که در حدود سال ۱۷۱۰ بارت لمی کریستفری (Bartolomeo Christofori) ساز پیان را در شهر فلورانس با نام گراوی چمبال کل پیانو افرت (Graviecembalo col piano e forte) یا چمبال بزرگ، دارای صداهای ضعیف و قوی به عنوان سازی تکامل یافته نسبت به سازهای قبلی، که آخرین آنها در ایتالیا چمبال و در فرانسه کلاوسن(Clovecin) و در انگلستان هارپ سیکرد (Harpsiechord) نام دارد، ابداع نمود که طی دو قرن اخیر به عنوان سازی متکامل شناخته شده است. مشابه این ساز چند سال بعد در آلمان ساخته شد و شستی گام چکشی (Hammer klavier) نامیده شد، که بعدها بتهوون (Beethoven) آهنگساز بزرگ آلمانی سوناتهای (Sonat) اپوس ۱۰۱ و ۱۰۶ خود را به افتخار ابداع این ساز سوناتهای هامر کلاویر نامید.