نویسنده:جواد معروفی
انتشارات:اسکندریان
هنر پیانو نوازی در موسیقی ایران،دومرحله تاریخی متوالی و در عین حال متفاوت از همدیگر را داشته است.در مرحله اول،فضای موسیقی اواخر دوران قاجار حاکم بود و پیانو با الهام از شیوه های سنتور نوازی و تار نوازی نواخته می شد.هدف این بود که از سونوریته این ساز برای ایجاد تنوع در موسیقی ایرانی و اجراهای مجلسی آن استفاده شود.